Caption:
1. USANG...Willie bersama isteri ketika berada di hadapan kediaman usangnya
dalam kawasan Rumah Ranggau, Sebangkoi, Simunjan.
2. APAKAN DAYA...Isteri Willie iaitu Charirie sedang sibuk menguruskan
simpanan air dalam pondok kecil bilik mandi yang terpaksa dibina luar
perkarangan rumah usang mereka.
3. REPUT...Willie sedang menunjukkan lantai rumah yang sudah reput dan
perlu dibaiki dengan segera demi mengelakkan perkara buruk berlaku selepas ini.
4. STOK...Willie juga rajin berusaha untuk membina rumah baru dan ia
dibuktikan dengan simpanan batu-bata bagi tujuan itu. Namun ia nyata masih
tidak cukup berdasarkan kepada tahap pendapatan beliau pada masa sekarang.
5. SERBA KEKURANGAN...Dapur juga terpaksa berada dalam satu ruang yang sama
dengan bilik tamu dan bilik tidur disebabkan oleh faktor keperitan hidup
keluarga berkenaan selama ini.
SIMUNJAN, Jumaat (24 Ogos) – Sebuah keluarga miskin dari Rumah Ranggau, Belilie,
Sebangkoi, Simunjan memerlukan perhatian daripada pihak kerajaan berhubung
keperitan hidup yang ditanggung oleh mereka semenjak 15 tahun lepas.
Wille Sela Rami, 58, telah menanggung masalah keperitan hidup dengan menetap
di sebuah rumah usang di Sebangkoi bersama isterinya iaitu Charirie Saloi, 61,
dan tiga orang anak iaitu Christopher, 23, Andrew, 19, Catherine, 16, dan
Ferro, 13 tahun.
“Saya bekerja sebagai seorang buruh binaan di Kuching demi menyara hidup
isteri dan empat orang anak selama ini,” kata beliau ketika ditemui Utusan Sarawak
di kediaman usangnya kelmarin.
Beliau tidak mampu menyara kehidupan keluarga dengan bercucuk tanam,
menoreh getah atau menanam lada disebabkan ketiadaan tanah dalam kawasan
kampung halamannya sendiri.
Keadaan ini telah memaksa Willie untuk bekerja sebagai seorang buruh binaan
dengan membawa isteri serta keempat-empat orang anaknya untuk tinggal di pondok
pekerja di Kuching.
“Saya tidak rela meninggalkan anak dan isteri di rumah usang dalam kampung.
Disebabkan oleh faktor inilah saya terpaksa membesarkan kesemua anak-anak saya
di pondok buruh binaan di Kuching.
“Anak-anak yang tinggal di pondok buruh binaan tidak akan dapat bersekolah.
Begitulah keadaan yang terjadi terhadap kesemua empat orang anak saya yang
tidak pernah mendapat pendidikan sempurna semenjak dari kecil hingga sekarang,”
katanya.
Kekurangan dari segi pendidikan sempurna ini kata Willie menyebabkan anak
beliau iaitu Christopher dan Andrew yang kini sudah pun berkahwin hanya mampu
bekerja sebagai buruh binaan.
Anak perempuan beliau iaitu Caterine juga sudah mendirikan rumahtangga
bersama seorang buruh binaan dengan anak bongsunya iaitu Ferro masih berada di
bawah jagaan mereka hingga sekarang.
“Saya juga rajin berusaha untuk membina rumah baru dengan wang dari Bantuan
Rakyat 1Malaysia bernilai RM500 sebelum ini telah saya gunakan untuk membeli
batu-bata bagi tujuan itu.
“Namun ia masih tidak cukup. Atas sebab itulah saya pernah memohon bantuan
daripada pihak Jabatan Kebajikan Masyarakat (JKM) di Simunjan untuk membina
rumah baru semenjak 10 tahun lepas,” katanya.
Willie mengakui hanya menerima surat daripada pihak JKM yang mengesahkan
bahawa mereka menerima borang permohonan bantuan tersebut namun tidak pernah mendapat
tindakan lanjut hingga sekarang.
“Nama saya juga pernah tersenarai dalam e-kasih pada empat bulan lepas.
Namun khabar gembira yang saya nantikan bagi program bantuan rumah baru tidak
pernah kunjung tiba hingga ke masa sekarang.
“Justeru saya merayu pihak kerajaan menerusi JKM untuk turun padang bagi
membantu hidup saya dan keluarga selepas ini. Mendapat rumah baru sudah cukup
baik bagi menaiktaraf hidup kami sekeluarga di masa akan datang,” kata Willie.
Beliau yakin kediaman baru yang diberi oleh kerajaan akan membolehkan
cucunya bersekolah di kampung halaman sendiri daripada tinggal dalam pondok
buruh binaan di Kuching tanpa mendapat pendidikan sempurna selepas itu.
Terdahulu tinjauan Utusan Sarawak mendapati bahawa kedudukan ruang tamu,
dapur dan bilik tidur berkongsi dalam satu ruang rumah yang sama dengan bilik
mandi dibina di kawasan luar kediaman beliau.
Kehidupan keluarga Willie boleh dianggap amat daif dan memerlukan bantuan
daripada pihak kerajaan bagi membolehkan mereke menikmati kesenangan hidup
seperti lain-lain keluarga di Simunjan pada masa akan datang.
Tamat.
No comments:
Post a Comment